ποίημα για σένα

***

Στον Ιάκωβο Πολυλά
όταν εμετάφρασε τον Αμλέτο

Στην άπειρη του Σαίξπηρ φαντασία
Πετούμενος φανέρωσες τα βάθη
Του πέλαγου στην ύστερη Δανία
Και χιονισμένο τάφο ήρωα που εχάθη.

Μπρος του αντηχάει η φωνή της σκιάς του αγία:
«Πρέπει κι η Ελλάδα τη δόξα μου να μάθει
Να 'χει στη γη της δόξας η Οφηλία
Μνήμη λαμπρή για τα δεινά της πάθη

Τ' είναι κι αυτή αδελφή της Αντιγόνης
Κι ο Σαίξπηρ, αδελφός του Σοφοκλέα,
Μιας άλλης καταράστηκε θεάς το θρόνο

Που τον άγριο θυμό της Τεισιφόνης
Για το έγκλημα Κεινής και του Φονέα
Έσυρε ευτύς και σβήστηκε στο χρόνο.»


από το βιβλίο Κωνσταντίνος Θεοτόκης, Τα Σονέτα
εκδ. Ωκεανίδα, 1999

Ετικέτες Ποιήματα για τον Ιάκωβο Πολυλά, Ποιήματα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη